5 dingen die we van onderwijs in Estland kunnen leren

Lies De Smaele: “Elke leraar heeft een eigen bureau mét computer in een vakgroeplokaal. De Estse overheid investeert daar sterk in. Je mag kiezen of je thuis of op school werkt. Hoe handig zou dat niet zijn? Je zit samen met de collega’s met wie je samenwerkt en je hebt steeds al je spullen bij de hand.”

Lies De Smaele: “Een wijsje van Vivaldi kondigt het begin en einde van de lessen aan. Als het speelt, gaan leerlingen op eigen houtje naar hun klaslokaal. Wij hebben een echte ‘Vlaamse’ bel. ‘Het muziekje is gegaan’ is veel rustiger en minder dwingend dan ‘het heeft gebeld’. Het moet geen muziekje zijn, het kan iets heel natuurlijks zijn dat iedereen op de speelplaats kan horen.”

Lies De Smaele: “In het hoger secundair geven de leraren lessen van 75 minuten. Dat lijkt mij fijner dan onze traditionele 50 minuten. Op 75 minuten kan je rustig je verhaal vertellen en kan je veel meer afwisselen. Ik moet zoveel leerstof geven waardoor ik filmpjes … soms laat vallen. Ik zou al eens een zoekopdracht van 10 minuten op hun smartphone kunnen geven.”

Lies De Smaele: “Het hele lerarenteam van het Hugo Treffneri Gümnaasium ging vorig jaar samen op studiebezoek naar Nederland. Ze bezochten er de meest innoverende scholen om ideeën op te doen voor hun schoolorganisatie en lespraktijk. En de leraren Engels volgden samen een cursus in Groot-Brittannië. Daar heeft een Vlaamse school gewoon geen budget voor. Samen zoeken naar verbeteringen, dat vind ik zo inspirerend.”

Lies De Smaele: “Het lijkt alsof in Estland iedereen respect heeft voor materiaal en de omgeving. Dat zie je op straat, maar ook op school. Je ziet hier geen papiertjes op de grond of vuile toiletten. Alles is en blijft netjes. Er heerst hier een andere mentaliteit.”