Starter Elke gaf onderwijs een tweede kans

© Tina Herbots

Lessen die ertoe doen

“Op zaterdag geef ik les NT2 aan Poolse arbeiders, op donderdagochtend aan moslimmama’s. Mijn klassen zijn superdivers. Maar mijn cursisten delen wel allemaal dezelfde grote honger naar het Nederlands, de taal die hun toekomst hier mooier kan maken. Ze zijn geïnteresseerd en dankbaar. Noemen me ‘Elke’ en vertellen me na de les hun levensverhalen, dromen en frustraties. Ik luister en heb het gevoel dat mijn lessen Nederlands ertoe doen.”

“Bijdragen tot een beter leven van anderen, daarvoor stapte ik in onderwijs. Daarvoor maak ik ook in de vakantie een pak tijd vrij om een NT2-kamp van Roeland te begeleiden of nieuw lesmateriaal uit te denken. Dan speel ik op een zomeravond met vrienden ‘Cards Against Humanity’ en broed ik de volgende dag al op een NT2-vriendelijke versie van het spel. Vertaal ik alles naar het Nederlands, gooi de meest schunnige woordspelingen eruit en vervang ze door uitdrukkingen waar mijn cursisten meteen iets mee zijn.”

Twijfels na het eerste jaar

“Onderwijs en ik, het was niet meteen de perfecte klik. Ik startte in het secundair bij topsporters. Voetballers, basketters … niet helemaal mijn wereld. Bovendien gingen al mijn aandacht en energie op aan klasmanagement. Ruimte voor creatieve lessen vond ik niet. Mijn topsporters duidelijk maken waarom taal voor hen belangrijk was, lukte na een tijdje ook niet goed meer. Ik kon toch niet blijven verwijzen naar dat sollicitatiegesprek later?”

“Ik sloot mijn eerste jaar als leraar af vol twijfels. Wilde ik verder in onderwijs? Was ik wel écht een leraar? Ik maakte een bocht van 180 graden en solliciteerde in de privésector. Daar herkenden ze de leraar in mij. Tijdens een sollicitatiegesprek merkte een bedrijfsleider op: ‘Jij bent echt iemand voor onderwijs, Elke.’ Bleek dat ik onbewust voortdurend voorbeelden uit onderwijs aanhaalde om te illustreren dat ik de vaardigheden bezat om in haar bedrijf te werken.”

100 procent Elke

“Zij heeft gelijk, denk ik vandaag. Harde cijfers maken me niet gelukkig. Werken met mensen wel. Alleen is de school of context waar je terechtkomt allesbepalend. Dat besef je niet na een eerste onderwijservaring. Dan twijfel je aan wie je bent en haak je af. Terwijl je het echt een tweede kans moet geven, in een andere school, voor andere leerlingen. Op de topsportschool kreeg ik het correcte advies om ‘mezelf te zijn’ voor de klas. Daar was dat onmogelijk. Maar hier in NT2 kan ik wel 100 procent Elke zijn. Pas dan zit je als leraar goed.”