Leerwandeling: stap voor stap elkaars lessen beter maken

Finne: “Tijdens een leerwandeling gaat een groepje leraren telkens 10 minuten observeren wat collega’s in de klas doen. Meteen daarna doen ze buiten een korte nabespreking en trekken dan naar de volgende klas. Zo gaat het een uur door. De klassen van de wandelende leraren worden terwijl overgenomen door collega’s.”

Finne: “De wandeling vindt plaats op een vast moment en is altijd aangekondigd. Dat stelt gerust. En wie weet dat hij bezoek gaat krijgen, doet een extra inspanning om zijn leesmoment zo sterk mogelijk te maken. Daar heeft iedereen baat bij, toch? Leerlingen reageren divers: sommigen worden wat onzeker omdat de les anders is dan anders, anderen zwaaien uitnodigend.”

Tina, leraar vierde leerjaar: “Ik ben pas gestart, dus voor mij was het extra spannend. Toch voelde het niet stresserend, omdat ik me goed voel in het team. Wat ook helpt, is dat het voor iedereen hetzelfde is: of je nu net begonnen bent of al jarenlang ervaring hebt, iedereen wordt geobserveerd. Maar je krijgt vooral veel positieve feedback, dat geeft energie.”

Sven Hapers, directeur: “We zijn een school met een ‘opendeurpolitiek’ en er heerst een sfeer van vertrouwen in het team, waardoor leraren zich makkelijker kwetsbaar durven opstellen. Toch reageerden collega’s in eerste instantie wat onwennig, maar nadat we een training kregen, was die argwaan weg. Zo’n training duurt 2 uur, heel haalbaar. Mede daarom was ik voorstander van dit project.”

Bieke, leraar derde leerjaar: “Toen het project van de leerwandeling de eerste keer ter sprake kwam, zag ik er niet meteen de meerwaarde van in. Ik loop sowieso geregeld binnen bij collega’s om bijvoorbeeld een geodriehoek te halen. Ik dacht dat ik op die manier ook wel kon zien hoe het er in de klas van een collega aan toegaat. Maar intussen ondervond ik dat observeren met een specifiek doel veel meer effect heeft. En het is gewoon ook heel leuk.”

Finne: “Simpelweg in de lerarenkamer ideeën uitwisselen over het leeskwartiertje? Zou ook kunnen, maar wij houden het liever ontspannen daar, en bovendien zijn we er nooit allemaal samen. In dat opzicht is een leerwandeling een betere plek om elkaar te inspireren, want het heeft diezelfde informele vibe.”

Bieke: “De leerwandeling is een laagdrempelige manier om samen te werken, bij elkaar inspiratie op te doen en de sfeer in een andere klas op te snuiven. Met een groepje collega’s deed ik een rondje langs de eerste kleuterklas en het vierde, vijfde en zesde leerjaar. In het vijfde leerjaar was ik verrast over de manier waarop de collega ICT inzet via een digitaal uitleensysteem. Maar het leukste was merken hoe de zesdejaars die ooit bij mij in de klas zaten evolueerden. In het derde leerjaar moet je hun keuzes nog richten; ik was onder de indruk van de boeken die ze nu zelf kozen.”

Finne: “We merkten fijne dingen op over ons leesbeleid, zoals verzorgde boekenhoeken en een grote betrokkenheid van zowel leraren als leerlingen. Een werkpunt is: meer technologische ondersteuning gebruiken, zoals luisterverhalen of een fluistertelefoon waarmee kinderen ‘fluisterend hardop’ kunnen lezen zodat ze de stille lezers niet storen.”