5 vragen over pesten structureel aanpakken

Waarop let ik als ik op school een antipestbeleid uitwerk?

Zo’n brede schoolaanpak is op lange termijn veel effectiever dan een eenmalig of kortlopend project. Het vraagt wel een investering. Je hebt 3 jaar nodig om een visie uit te denken, ze te vertalen naar actiepunten en deze uit te voeren.”

Er bestaan verschillende methodieken om pesten aan te pakken. Welke moet ik kiezen?

Tegelijk weten we dat er veel expertise is binnen verschillende deelaspecten van een schoolbrede aanpak. Dat is de kloof die er op dit moment bestaat: scholen willen wel, maar lopen verloren in het aanbod. Het is nodig dat onze overheid zo’n kader schetst: welke puzzelstukjes heb je nodig, welke opties bestaan er en wat is de kwaliteit ervan?

KiVa bijvoorbeeld is al grootschalig in Finland en Nederland in gebruik. Daar kan het positieve resultaten voorleggen. Het is een brede aanpak die alle partijen betrekt. Bovendien werkt het zowel preventief als oplossingsgericht. No Blame komt met enkele delen van KiVa overeen en is erg nuttig om concrete pestsituaties aan te pakken.”

Bij No Blame of HERGO lijkt het of je pesters niet mag straffen. Hoe leg ik dat uit aan de ouders van een gepest kind?

Bovendien is het een misverstand dat je pesters niet mag straffen. Kies een herstelgerichte straf waarbij de pester zijn gedrag probeert goed te maken. Dat levert voor pester en gepeste het meest positieve resultaat op. Benadruk dat ook aan de ouders.

Idealiter probeer je pesten zo snel mogelijk te detecteren, voordat er een escalatie is. Op dat moment valt de schade nog te herstellen en zijn strenge straffen onnodig.”

Een schoolbrede aanpak vraagt een grote investering. Wat levert dat op?

Daarnaast gaan leerlingen én leraren graag naar die scholen. Er zijn minder conflicten die leraren moet aanpakken, zij hebben meer voldoening en minder stress.”

Moeten we in ons beleid aandacht hebben voor cyberpesten ? Daarover heeft de school toch geen controle?

Je kan natuurlijk niet inbreken in hun online wereld om je leerlingen te controleren. Veel scholen hebben wel een Facebookpagina en een elektronische leeromgeving. Daar kan je al voelsprieten opzetten. Verder is het belangrijk te weten waarmee je leerlingen bezig zijn. Spreek met hen, maak gebruik die kanalen tijdens de lessen, vraag naar hun mening … Zo creëer je een open cultuur waarin leerlingen hopelijk sneller de stap zetten om problemen te melden.”