Verhaal
Zij-instromer Maryse ontdekt wat leraar zijn echt betekent
Op haar vijftigste waait Maryse als leraar Frans het onderwijs binnen. Daarvoor was ze de Sabine Hagedoren van Wallonië, woordvoerder bij Child Focus en communicatiespecialist van Brussels Airport Company. Nu heeft ze nog één doel: een steengoede leraar Frans zijn.
Maryse Rolland, leraar Frans in het Sint-Jozefscollege in Sint-Pieters-Woluwe: “Overstappen naar een sector die in zwaar weer zit? Ik zie vooral de schoonheid. Elke dag geven ontelbare ouders een stukje toekomst van hun kind in de handen van leraren. Da’s toch niet niks, de motor van morgen zijn! Ik kreeg al veel fijne reacties en voel elke dag: een groot deel van de maatschappij waardeert en respecteert leraren. Hopelijk merkt elke leraar dat, en raakt die niet ontmoedigd door het ongenuanceerde beeld dat media soms van onderwijs schetsen.”
Toch even over dat loon
Maryse: “Ook over de taalgrens is er een lerarentekort, maar door mijn sprong in het Nederlandstalige onderwijs kan ik 10 jaar anciënniteit meenemen. Zo verdien ik meer dan het startersloon van 1.700 euro netto. Slagen voor de B2-taaltesten was een voorwaarde. Tot juni 2025 volg ik de lerarenopleiding. Zeker over klasmanagement hoop ik nog veel bij te leren.”
“Iets meer dan een jaar geef ik nu Frans. En ik vind het fan-tas-tisch. Het leeuwendeel van mijn leerlingen spreekt thuis Frans. Het niveau mag dus hoog liggen. Mijn passie voor mijn moedertaal, maar ook mijn ervaring in de media zet ik volop in. Leerlingen daag ik uit om in 3 minuten een nieuw tv-format te pitchen, in vloeiend Frans. Net zoals dat toen voor RTL-TVI moest. Ook de tips die ik uit mijn job bij Child Focus haal om mediawijs het internet te gebruiken, slaan aan. Het motiveert ze wanneer voorbeelden uit het werkleven gegrepen zijn.”
“Toegegeven? De workload heb ik onderschat. 18 uur lesgeven, betekent evenveel tijd voor lesvoorbereiding en verbeterwerk, rekende ik optimistisch. Maar lesgeven aan 79 leerlingen betekent 79 taken en examens nakijken en aanvullen met waardevolle feedback. Daar kruipen veel avonden in. Als leraar heb je 3 handen, weet ik intussen: je linker- en rechterhand, én je verbeterpen.”
“Ik verbeter op de metro, tijdens de zwemles van mijn zoon … zowat overal. Tel daar het rijtje personeelsvergaderingen, oudercontacten en mails bij en dan snap ik waarom starters uitvallen. Zonder passie en ondersteuning van collega’s hou ik het niet vol om elke dag twee uur te pendelen.”
Hart voor mijn leerlingen
Maryse: “De kriebels die mijn leerlingen me geven, zijn mijn grootste drive. Via hun vragen en argumenten kan ik me inleven in hun generatie. Zo fascinerend! Ik vind het een hele eer als ik hun aandacht krijg. Tenslotte hebben zij mij niet uitgekozen. En ja, die mondige tieners kunnen wel eens afmattend zijn. Wanneer ze je testen en je aanpak of leerstof in vraag stellen.”
“Ik kus mijn beide handen dat ik omringd ben door fijne en gemotiveerde collega’s. We kunnen in de lerarenkamer een lach en traan delen. In plaats van elkaar te beconcurreren – ellebogenwerk was in mijn vorige jobs meer de stijl – delen we gul tips en tricks. Zowel de vakgroepverantwoordelijke van Frans, de leraar Duits – mijn meter -, de pedagogische begeleider als de directeur lopen binnen tijdens mijn les. Hun feedback is leerrijk. ‘Doseer je vuur’, was een van hun zelfzorgtips, ‘een stilte inbouwen mag.’”
Dubbele portie examenstress
Maryse: “De eerste keer examens opstellen? Dat was spannend. Je wil ze niet te makkelijk of moeilijk, niet te kort, maar ook liever niet te lang. ‘Vermenigvuldig de tijd die jij erover doet met 3’, kreeg ik als tip. Maar Frans is mijn moedertaal. Kon ik die formule wel vertrouwen? Ik geef als enige Frans in het 4e. Samen toetsen opstellen met een parallelcollega – een gewoonte hier – zit er niet in. Net zoals mijn leerlingen had ik examenstress! Gelukkig liep het goed af en was ik niet gebuisd voor mijn examen.”
“Thuis heb ik 2 zonen. Tot voor kort beleefde ik onderwijs enkel als mama. Door elke dag op school rond te lopen, besef ik hoeveel onderwijs van jongeren vraagt. Na een volle lesdag sturen we ze met een rugzak vol taken naar huis en werken ze soms tot laat in de avond. Met dat inzicht vuur ik mijn leerlingen aan: ‘Als jullie je met volle focus op mijn les smijten, is veel huiswerk niet nodig’. Dat trucje helpt.”
Verkocht aan mijn leerlingen
Maryse: “Elke job heeft voor- en nadelen. Maar ik hou als startende leraar van de structuur, de haalbare combinatie met mijn gezinsleven en het sterke teamgevoel. Anders dan in mijn vorige jobs, voel ik niet de druk om me voor iets of iemand te bewijzen. Of toch: voor mijn leerlingen. Want mijn doel is simpel: ik wil een steengoede leraar worden, lessen geven waar mijn leerlingen verknocht aan zijn. En met elke les raak ik nog meer verkocht aan hen. Mijn schouders voelen nu minder zwaar, want deze job kan ik vanuit het hart vervullen.”
Log in om te bewaren
Laat een reactie achter