Vlaanderen
Klasse.be

Zo doen zij het

Gastleraren: 3 keer anders

  • 7 maart 2024
  • 8 minuten lezen

Vanaf 1 januari 2023 kunnen scholen samenwerken met ‘gastleraren’: mensen uit het bedrijfsleven die tijdelijk lesgeven. Wat brengt hen naar het klaslokaal? Welke uitdagingen komen ze tegen? We vroegen het aan de wever, de kinesist en de onderhoudsingenieur. Ook hun directeurs evalueren en blikken vooruit.

Céline Lambrechts, geeft een les weven in haar atelier
Céline Lambrechts, gastleraar Steinerschool Lier: “Weven is een stukje immaterieel erfgoed. Blij dat de school er ruimte voor maakt. Én dat ik die vaardigheden mag overdragen.”

De onderhoudsingenieur

Mirthe Vernijns, gastleraar PITO Stabroek

Mijn missie? De werkvloer naar het klaslokaal halen

Mirthe Vernijns
gastleraar PITO Stabroek


Mirthe Vernijns: “Noem me gerust een pionier-gastleraar: naast mijn baan als onderhoudsingenieur bij chemiereus BASF, geef ik al 3 jaar parttime les in de labo’s van PITO Stabroek. De chemische sector lanceerde destijds het proefproject duaal lesgeven. Maar voor mij groeide het uit tot een blijvende passie: ik wil geen van beide banen meer missen. Elke week motiveren de leerlingen me opnieuw.”

“Mijn missie? De werkvloer naar het klaslokaal brengen. Onlangs bracht ik een pomp van BASF mee naar school. Hoewel we de technische tekening van dat model al hadden besproken, blijft dat theoretische kennis op papier. Mijn opdracht voor de leerlingen: demonteer die pomp, analyseer de constructie en zet ze vervolgens weer in elkaar. Sommige leerlingen begrijpen pas echt hoe iets werkt tijdens zo’n praktische toepassing: ‘Zo zit dat ding dus in elkaar!’ In de privésector hebben we vaak toegang tot materialen waar scholen niet over beschikken.”

“2 deeltijdse banen combineren resulteert al snel in meer dan 1 fulltime job. Ik geef maar 4 uur per week les. Dat betekent dat ik keuzes moet maken in mijn takenpakket. Gelukkig vorm ik een fantastische tandem met mijn co-leraar Bart. Lesgeven, toetsen nakijken en deelnemen aan klassenraden? Geen probleem. Het leerlingvolgsysteem, vergaderen en andere administratieve taken? Die neemt Bart meestal op zich. Een luxe om die ondersteuning te krijgen.”

“Als kind was het voor mij al duidelijk dat ik een wetenschappelijke richting zou inslaan. Zelf zeep maken, kampen bouwen, dingen creëren met mijn handen: het heeft me altijd geboeid. Maar destijds kreeg ik op school het advies om voor Latijn te kiezen ‘omdat ik dat aankon’. Nu ik zelf gastleraar ben, wil ik mijn leerlingen duidelijk maken dat ze niet lager mikken door te kiezen voor een STEM-richting. Je bent echt niet minder omdat je in een blauwe overall naar je werk gaat. Volg gewoon je passies en talenten. Dat is wat ik hoop te belichamen.”


Daniëlle Segers, directeur PITO Stabroek

Didactische tips van collega’s doen gastleraren groeien

Daniëlle Segers
directeur PITO Stabroek 


Daniëlle Segers: “Mirthes grootste meerwaarde voor onze school? Ze vormt een directe brug tussen onderwijs en industrie. Leerlingen stellen vaak de vraag ‘Waarom moeten we dat leren?‘ Zij staat dan zelden met haar mond vol tanden. Praktijkvoorbeelden schudt ze met gemak uit haar mouw. Haar eigen ervaring motiveert de leerlingen enorm.”

“Mirthe heeft de praktijkervaring op zak, maar geen lerarendiploma. Dat zorgt binnen de vakgroep voor een boeiende kruisbestuiving: iedereen leert van elkaar. De pedagogische tips van collega’s en de ondersteuning van de aanvangsbegeleider helpen Mirthe groeien, terwijl onze vaste leraren ook profiteren van haar input om ons onderwijs beter af te stemmen op de arbeidsmarkt. Professionalisering in beide richtingen dus.”

“Als we het uurrooster uitwerken, schikken we ons naar de vrije momenten van de gastleraar. Dat vergt wat puzzelwerk, maar die inspanningen lonen. Dit schooljaar hebben we er zelfs een tweede gastleraar bij: Mirthes BASF-collega Jeroen staat nu ook 2 uur per week voor de klas. Fantastisch toch? Voor onze leerlingen is zo’n netwerk een enorme troef: die contacten helpen hen aan toekomstige stages, banen of onderzoeksprojecten.”


De wever

Céline Lambrechts

“Laat leerlingen fier zijn op wat ze met hun handen maken”

Céline Lambrechts
gastleraar Steinerschool Lier


Céline Lambrechts: “Lam-brechts. What’s in a name? Mijn achternaam verraadt mijn passie. Ruwe wol van lokale schapen halen, tot garen spinnen en er daarna mee weven: er schuilt zoveel schoonheid in dat oude ambacht. Het is een stukje immaterieel erfgoed. Blij dat de school er ruimte voor maakt. Én dat ik die vaardigheden mag overdragen.”

“Had je me 2 jaar geleden verteld dat ik nu les zou geven, dan had ik je niet geloofd. Maar ik ben er via via ingerold. Ik kende mijn voorganger persoonlijk. Toen zij met pensioen ging, zocht de school iemand die de leerlingen kon leren weven. Mijn lesopdracht is klein maar fijn:  iedere week 4 uur weven aan 15- en 16-jarigen, van november tot en met maart. Geen heel schooljaar: de Steinerschool werkt met modules.”

“Het belangrijkste voor mij is dat mijn leerlingen echt trots zijn op wat ze maken. Daarom laat ik ze hun eindproduct zelf kiezen. Willen ze een sjaal, tapijt of wandkleed weven? Alles kan, zolang ze het achteraf zelf kunnen gebruiken of cadeau doen. Wanneer ze zo’n specifiek doel voor ogen hebben, oefenen ze automatisch met meer enthousiasme op weefbinding.”

“Of ik gastleraar blijf? Dat weet ik niet. Ik ben nog niet zo lang zelfstandig textielontwerper. Het buitenland trekt aan me: er zijn exposities waar ik graag aan wil deelnemen. Is de combinatie op lange termijn haalbaar? Geen flauw idee. Maar voorlopig doe ik verder. Ik haal heel veel energie uit mijn lesuren.”


Erika Liekens, directeur Steinerschool Lier

Succesvolle professionals doen leerlingen dromen van hun eigen doelen

Erika Liekens
directeur Steinerschool Lier 


Erika Liekens: “Voor alle andere textielvakken hadden we al een leraar gevonden, maar we zochten nog een rasechte wever. Dat we voor dat gespecialiseerde ambacht met een gastleraar kunnen samenwerken, houdt ons curriculum rijk. Gastleraren kunnen bovendien inspirerende rolmodellen zijn voor leerlingen. Succesvolle professionals zien, helpt jongeren om te dromen van hun eigen doelen.”

“Nog een groot praktisch voordeel voor ons: Céline weeft met de leerlingen in haar eigen pop-upatelier in het centrum van Lier. Die verandering van omgeving prikkelt de klas: in het ‘Lamsatelier’ exposeert Céline haar eigen creaties. Maar die ruimte is ook veel beter uitgerust dan onze praktijklokalen op school. Onze leerlingen kunnen er genieten van een topinfrastructuur. In ruil betalen wij een deeltje van de huur.”

“Natuurlijk hopen we dat onze gastleraren blijven plakken. Hun blik van buitenaf is zo waardevol voor het onderwijs. Maar we rekenen ons niet rijk. Ze engageren zich in de regel voor een korte periode. En we beseffen ook dat het voor hen niet evident is om allerlei extra taken op te nemen. Het schoolfeest of de schoolreis mee organiseren? Dat vragen we hun niet.”


De kinesist

Emmanuel Simons,
ex-gastleraar bij KOBOS Kapelle-op-den-Bos

Lopen, pompen of stretchen tijdens de les: dat verhoogt de focus

Emmanuel Simons,
ex-gastleraar bij KOBOS Kapelle-op-den-Bos 


Emmanuel Simons: “Toen mijn zonen me vorig schooljaar vertelden dat ze minstens 4 uur per week studie hadden, brak mijn hart. Dat is niet alleen erg jammer voor de leerlingen: op termijn vormt het ook een probleem voor onze maatschappij. Want hoe kan een student chemie in het hoger onderwijs verder bouwen op leerstof die die in het secundair niet zag?”

“Dat lesgeven iets voor mij is, wist ik al langer. Naast mijn werk als osteopaat, geef ik geregeld gastcolleges aan de VUB en de KU Leuven. Met die jongvolwassenen matcht het altijd prima. Waarom zou dat met tieners niet lukken? Toen ik hoorde dat de school in de buurt een vervanger voor 10 weken zocht, stelde ik me meteen kandidaat. En ik mocht aan de slag.”

“Met de pubers uit het 3e middelbaar klikte het meteen. Als leraar bleef ik ook een beetje kinesist. Urenlang stilzitten op een stoel? Niet bevorderlijk voor de focus, beweging is belangrijk. Daarom liet ik mijn klassen soms even pompen, een rondje op de speelplaats lopen of een minuut stretchen. Zij vonden die afwisseling fantastisch, maar ik ook: na die fysieke inspanning had ik opnieuw hun volle aandacht.”

“Toegegeven: naast lesvoorbereidingen en evaluaties heb je als gastleraar nog flink wat ander huiswerk. Er zijn regels, systemen en afspraken waar je je als starter in moet verdiepen. Hoe wordt er in deze school geëvalueerd? Welke communicatiekanalen gebruiken we? Hoe werkt Google Classroom? Je duikt in een compleet nieuwe wereld. Maar ik werd in alles goed begeleid door collega’s. Momenteel zoekt de school geen chemieleraar meer, maar ik sta op hun wachtlijst. Als het in de toekomst nog eens nodig is, kom ik met veel plezier terug.”


Kristien Druyts, pedagogisch directeur KOBOS Kapelle-op-den-Bos

We laten ouders graag een paar lesuren overnemen “

Kristien Druyts,
pedagogisch directeur KOBOS Kapelle-op-den-Bos 


Kristien Druyts: “Emmanuel is een gastleraar uit de duizend: enthousiast, betrokken, flexibel … Zo fijn dat hij ons ook in de toekomst uit de nood wil helpen bij tijdelijke vervangingen voor chemie. Zijn naam staat te blinken op onze reservelijst. We doen al een tijdje aan proactief personeelsbeleid. Mensen met een interessant profiel, nodigen we spontaan uit op onze school voor een verkennend gesprek.”

“Met de slogan ‘Breek uit je kot’ roepen we ook ouders op om workshops te geven op onze school. Over hun beroep, hun specialiteit en hun hobby’s. Op die momenten kijken onze leerlingen even over de muren van het klaslokaal heen. Maar hetzelfde geldt voor de ouders. Misschien slaat de vonk voor onderwijs wel over terwijl ze daar vooraan staan te schitteren.”

“Ouder of niet, onze boodschap aan gastleraren is helder: hier ben je meer dan welkom om eens te snuffelen. Want het lerarentekort voelen we ook hier. En ook al verdient het bewondering dat onze vaste leraren extra uren opnemen: we willen hun draagkracht bewaken.”

Simon Verbist

Voeg dit artikel toe aan je bewaarde artikels

Log in om te bewaren


Laat een reactie achter