“Klasmanagement? Mijn eerste week was een complete ramp”

Je leerlingen meekrijgen, orde houden, streng spelen of authentiek zijn … in je eerste ervaringen voor de klas moet je duizend-en-een zaken uitzoeken. Niet alles lukt (meteen). Leraar Stefanie – zelf 3,5 jaar voor de klas – herkent de zoektocht naar goed klasmanagement van startende leraren en steekt ze in deze open brief een hart onder de riem.

Iedereen heeft het in het begin al eens voor: een les loopt compleet in het honderd, de leerlingen doen niet wat je wil, je hebt totaal geen controle. En na het belsignaal ga je naar huis: volledig van de kaart vraag je je af waar je in godsnaam aan begonnen bent.

(Steek je vinger in de lucht als je dit herkent! ?)

Ik wil jullie graag een hart onder de riem steken, we hebben het allemaal meegemaakt. Elke startende leraar. Mijn eerste week was een complete ramp. Ik had de leerlingen totaal niet in de hand. En eerlijk? Je wordt er vaak ook gewoon in gegooid (als een zwembadzwemmer die het plots alleen moet redden in een kolkende rivier). De lerarenopleiding stoomt je nog onvoldoende klaar om aan ‘moeilijke’ klassen les te geven. Dat is mijn ervaring toch.

Intussen lukt het me al veel beter om mijn leerlingen mee te krijgen. Ik geef nu iets meer dan 3,5 jaar graag les. Maar ik heb ze nog altijd, die momenten waarop ik denk: dat was echt niet goed, dat moet ik de volgende keer beter of anders aanpakken. En dat is oké. Sta stil bij jezelf, bij je aanpak, je klasmanagement. Maar wees vooral niet te streng voor jezelf! Ook een leraar leert elke dag bij. Alles kan altijd beter.

Wat mij helpt voor de klas is niet zozeer streng zijn tegen mijn leerlingen, maar wel consequent. Dat lijkt makkelijk, maar dat is het echt niet. In het begin wilde ik vooral dat de leerlingen me graag hadden. Niemand is graag die strenge. Maar dan loopt het fout. Leerlingen hebben regels nodig en als ze heel eerlijk zijn, zullen ze dat zelf ook toegeven. Maak dus duidelijke afspraken. En zorg ervoor dat je zelf de regels en afspraken op school meteen kent en toepast.

Leg je oor zeker te luisteren bij collega’s, bij je mentor en de leerlingenbegeleiding. Leer van hun ervaringen, van hun successen. En blijf niet met problemen rondlopen. Praat erover! Ik maakte ooit de (starters)fout niemand te vertellen hoe moeilijk ik het in een bepaalde klas had. Het ging van kwaad naar erger. Ik werd erg onzeker en de leerlingen voelden dat feilloos aan. Daardoor ging het helemaal de verkeerde kant uit.

Op de school waar ik vandaag lesgeef, is het oké om te zeggen dat het (even) niet gaat en krijg je veel steun. Ik kan alleen maar hopen dat elke starter zo’n school vindt, dat directeurs en leraren starters helpen en tijd geven om te groeien. Horen dat je niet de enige bent die problemen met een klas ervaart, maakt je minder onzeker. Samen oplossingen zoeken geeft je energie.

Blijf vooral geloven in je eigen kunnen én, heel belangrijk, blijf jezelf! Leerlingen zijn cracks in het doorprikken van de rol die je speelt. Ga op zoek naar een aanpak die werkt voor jezelf en voor jouw klas. Als je die gevonden hebt, zijn leerlingen – ik heb vooral ervaring met bso- en tso-leerlingen – heel dankbaar. Van die mooie ervaringen ga je zelf groeien. En vooral, je beseft weer waarom je voor deze topjob koos!