“Leraar is een heftig beroep”

© Tina Herbots

Bij een leraar hangen de persoon en de job heel erg samen, schijnbaar sterker dan in andere beroepsgroepen?

“De beroepsvoldoening van leraren ligt in de resultaten van leerlingen, maar ook in het relationele. De eerstejaars secundair die met hun kerstrapport binnenspringen in hun lagere school, maken de dag van die leraren goed. Die relaties hebben natuurlijk 2 kanten, want ze kunnen ook een bron zijn van frustratie, burn-out, klachten … Het relationele is fundamenteel, maar valt nauwelijks technisch te controleren of te sturen.”

“Je hebt er weinig vat op of je leerlingen je leuk vinden en of het klikt tussen jullie. Daarom vind ik leraar een heftig beroep. Leraren worden niet alleen technisch professioneel aangesproken, maar ook als mens. Mentaal en emotioneel moet je het toch allemaal maar managen. Tegelijkertijd halen leraren daar hun drive en voldoening uit en moet je hen dat niet afnemen.”

Een zware job, maar de maatschappij ziet het niet?

“Dat de job van leraar door het gebrek aan maatschappelijke status een negatieve keuze wordt, baart me meer zorgen. Of dat mensen met de juiste capaciteiten niet meer voor de klas willen staan. Want als het je plan B is, hou je dit beroep niet vol. Je moet echt wel gelukkig worden van met kinderen werken en met hen resultaten boeken. Tegen je goesting in het onderwijs staan, is puur masochisme. Daar is de job te zwaar voor.”

“Leraren voelen vandaag veel druk om zich te verdedigen over hun job en didactische aanpak. Daar is niets mis mee. Elke professional moet daartoe bereid zijn. Alleen ligt het antwoord op de vraag ‘wat is de juiste aanpak’ in onderwijs en opvoeding niet vast. Daar zit de ‘structurele kwetsbaarheid’ van je job als leraar. Je moet voortdurend kinderen en situaties inschatten, keuzes maken en handelen. Zonder ooit zeker te zijn dat je het juiste doet. Je zal je dus altijd moeten verantwoorden en dat is makkelijk noch comfortabel.”

‘Als je ambitie hebt, word je geen leraar’. Klopt dat nog?

“We zien ambitie te eng als opklimmen in je carrière, verticale promotie. Maar in onderwijs heb je horizontale promotie, waarbij leraren tijdelijk andere verantwoordelijkheden opnemen. De nieuwe leerlijn voor moedertaal uitwerken, een werkgroep aansturen, mentor zijn voor studenten uit de lerarenopleiding of jonge collega’s.”

“Bovendien kunnen leraren op school allerlei kanten van hun persoon botvieren. Toneel spelen, fietstochten organiseren in de vakantie, iets creatiefs uitwerken. Het stopt niet bij je vakinhoud of didactiek. Ook zo ervaar je reliëf in je loopbaan en maak je als leraar het verschil voor je leerlingen, breder dan je vak. Geweldig toch? We onderschatten schromelijk wat ‘jezelf breed kunnen inzetten’ doet voor je motivatie en beroepsvoldoening. En in andere jobs, mogelijk met meer prestige en hoger salaris, is die ruimte er niet. Het doet me begrijpen waarom veel mensen nog altijd voor onderwijs kiezen.”

Met de campagne “Lesgeven is alles geven” wil Onderwijs Vlaanderen het imago van het lerarenberoep verbeteren, nieuwe mensen warm maken voor de job en alle huidige leraren waarderen.

Lesgeven is een bewonderenswaardige job. Het is elke dag het beste van jezelf geven om het beste te halen uit je leerlingen. Het is testen geven en getest worden. Het is kansen geven, een toekomst geven. Kortom, lesgeven is alles geven.