Sanctiebeleid: “Geen file meer bij de directeur”

© Tina Herbots

“Onze school pakte het heel traditioneel aan. 2 keer boek vergeten of te laat? Onbeleefd antwoorden of stiekem roken? Strafstudie. Zo een sanctiebeleid werkte duidelijk niet, want ons lokaal voor strafstudies werd te klein”, vertellen Stig Van Heurck en Elly Huybrighs, directeur en adjunct-directeur van het TA Brasschaat.”

Dus startte de school met het 4-lademodel, een sanctiebeleid dat overtredingen in vier categorieën of ‘lades’ verdeelt. In elke lade zitten maatregelen die leraren helpen om gepast te reageren. Met als doel overtredingen te ontmoedigen en gewenst gedrag aan te leren.

Meer verantwoordelijkheid bij de leraar

“Dat nieuwe sanctiebeleid zorgt voor meer duidelijkheid en transparantie. Leraren weten beter wanneer en hoe ze ongewenst gedrag in hun klas kunnen aanpakken, bij welke ernstige situaties ze leerlingen moeten doorsturen naar de leerlingenbegeleider of directeur. Vroeger vlogen leerlingen te snel de klas uit. Dat gaf soms letterlijk file aan het bureau van de directeur. En de leerlingen misten heel wat leerstof.”

“We duwen nu de verantwoordelijkheid terug naar de leraren. We vertrouwen op hun professionaliteit om met ongewenst gedrag in hun klas om te gaan. We ondersteunen ze daarbij met een opleiding. En we stimuleren collega’s om bij elkaar te rade gaan en van elkaar te leren.”

“Onze leraren missen in deze opstartfase wel soms eenvormigheid. Omdat de sanctie die ze uit de lade kunnen kiezen, afhangt van de leerling en de context. Zo krijgt de laatkomer die geregeld niet uit zijn bed geraakt een strafstudie of een reflectieve schrijfopdracht. Een leerling die vaak te laat komt omdat hij zijn broertjes nog naar school moet brengen, krijgt een zorggesprek met de ouders, ook niet leuk. Dat ze allebei een sanctie krijgen, maakt ons consequent.”

Belonen met croissants

“We investeren ook meer in de relatie tussen leraar en leerling. Als een leerling niet in orde is met schooltaken omdat hij mee voor een ziek familielid moet zorgen, kan die daar niet aan doen. Meestal weten leraren dat niet, maar de zorgcollega is wel op de hoogte.”

“We moeten vaker naar de oorzaken achter het gedrag van leerlingen vragen. Met een taak of gesprek over te laat komen, willen we in hun hoofd kruipen. En daarnaast willen we leerlingen vaker positief bekrachtigen. Waarom de leerlingen die wél op tijd zijn niet af en toe belonen met een croissant of chocomelk?”

Minder volle strafstudiezaal

“We vragen ook de ouders om verantwoordelijkheid op te nemen en gaan vaker met hen het gesprek aan. Een school is geen wekdienst of politieagent. Als leerlingen systematisch te laat komen of hun boeken vergeten, trekken wij als school ook een grens: dit ligt in de handen van de ouders. We hebben nu een automatische sms-dienst waarbij de ouders van de laatkomers om 10 uur een sms krijgen. Een kwartier later stromen plots nog heel wat leerlingen binnen.”

“We hebben dit nieuwe sanctiebeleid met vallen en opstaan ingevoerd. In het verleden is het 4-lademodel zonder boe of ba ingevoerd. Nu hebben we geleerd dat we tijd moeten steken in een werkgroep, infosessies en duiding. We staan nog maar aan het begin, maar merken nu al effect: veel leraren gaan enthousiast met de tips van de opleiding aan de slag. En die strafstudiezaal zit veel minder vol.”