Poëzie in de klas: 8 lestips

een mooi initiatief. Waarom niet spreken van directeur en directrice?

Zij en hij
maken me blij
samen in de rij
en bijeen een les als een kei

Leuke tips om poëzie in de klas te brengen! Origineel hoe je op een speelse manier poëzie kan overbrengen aan de leerlingen. Maar is dit wel allemaal nodig? Zijn kinderen wel bezig met poëzie? En is één dag, gedichtendag, niet genoeg om de kinderen kennis te laten maken met gedichten? Ik denk van wel.

Eerst en vooral vind ik de tips echt goed en zeker bruikbaar. De kinderen kunnen zelf gedichten maken op manieren die ze niet kenden.
Bovendien zijn sommige tips zeer aanschouwelijk. De posters en stiftgedichten zijn goede ideeën die de kinderen zullen activeren.

Maar is het wel nodig om veel poëzie in de klas te brengen? Je zal de interesse van de leerlingen wel kunnen wekken, maar vinden ze dit wel leuk? Willen ze zich bezig houden met poëzie? Ik denk het niet.

Daarom stel ik voor om enkel de tips te gebruiken op gedichtendag. Laat de leerlingen kiezen welke dichtvorm ze willen gebruiken en ze zullen zich amuseren. Maar ga er na gedichtendag niet meer verder op in. Het is zeker goed om even stil te staan bij poëzie, maar niet langer dan één dag.

Ik vind deze tips fantastisch om poëzie een eigen plaatsje te geven binnen elke klasgroep. Variatie is altijd leuk voor zowel je leerlingen als jezelf.

Allereerst bieden deze interessante en variabele werkvormen je de kans om je leerlingen te blijven boeien. Het tijdig afwisselen van je benadering, zorgt ervoor dat je leerlingen de poëziewereld vanuit verschillende perspectieven kunnen aanschouwen. Qua individualisering telt dit ook mee. De ene leerling zal de dichter voor de klas met open mond gade slaan, de andere zal zijn klik maken door beeldend aan de slag te gaan.

Maar hoe integreer je poëzie nu het hele jaar door in je klas? Naar mijn mening is het leuk je telkens kort te verdiepen in verzen en allerhande poëzie. De ontspannende functie kan op het einde van een lesblok zeker punten scoren. Daarnaast zou het enthousiasme en de interesse groter kunnen worden indien je je leerlingen zelf inspraak geeft. Dit kan door hen eventueel zelf een gedicht te laten meebrengen en dit klassikaal te ontleden.

Ik ben het niet eens met het artikel “Poëzie in de klas: 8 leestips”. Voor mij is poëzie niet iets waar leerkrachten lang bij moeten stilstaan. De inhoud van het artikel daarentegen stond me wel aan.

Ondanks mijn matige interesse in poëzie, vind ik de voorgestelde tips heel goed. Als leerkrachten op deze manier poëzie bij leerlingen aanbrengen, groeit hun interesse hiervoor waarschijnlijk onbewust. Daardoor zijn ze misschien zelfs sneller geneigd om de leuke opdrachten die ze hierrond kunnen maken, uit te voeren. Als ik nog een leerling op de secundaire school was, zou deze manier van werken me heel hard boeien. Misschien bracht het dan een passie voor poëzie met zich mee!

Met deze review wil ik duidelijk maken dat de manier waarop je iets aanbrengt veel kan doen. Het lijken me dus heel goede ideeën om lessen rond poëzie interessant te maken.

Wauw! Wat hebben jullie prima ideeën! Ik ben een grote liefhebber van poëzie, maar wist niet goed hoe ik dit aantrekkelijk kon brengen in de klas.

Eerst en vooral erg bedankt voor tip zeven, ik wist namelijk niet dat je zo gemakkelijk een dichter in huis kon halen. Volgens mij kan dat echt het verschil maken, omdat dan pas de magie rond de woorden zal ontstaan. Bovendien zullen de leerlingen zo misschien sneller zelf een gedicht voordragen en hun gêne overboord gooien.

Ook tip twee lijkt mij een superidee. Wanneer leerlingen buiten de lijntjes kunnen kleuren, komen vaak heel creatieve dingen naar boven. Hierdoor heb ik zelf nog wat inspiratie gekregen om de jongeren onder te dompelen in de wondere wereld van de poëzie, bedankt daarvoor!

Het is echt super dat jullie gedichten weer populair willen maken in het onderwijs!

M.S.

Ik vind het een fantastisch initiatief van Klasse om een lijst op te maken met mogelijke tips i.v.m. poëzie in elke klas. Zelf las en lees ik ook graag gedichten. Als leerkracht Nederlands in spe vind ik het heel belangrijk dat leerlingen aan de slag gaan met gedichten op niveau.

Eerst en vooral prikkelt het de creativiteit en fantasie van jongeren. Heel vaak heb je immers in gedichten te maken met figuurlijk taalgebruik. Als je jongeren hier vaak mee confronteert, dan vinden ze het na enige tijd niet meer moeilijk om figuurlijke taal te begrijpen. Je prikkelt tevens hun creativiteit en fantasievermogen.

Gedichten hebben ook vaak een complexere zinsbouw. Bovendien komen niet-alledaagse woorden erin voor, wat de woordenschat van de jongeren alleen maar ten goede komt.

Kortom: zorg voor voldoende gedichten tijdens het schooljaar, met voldoende variatie en op niveau!

Graag had ik aan deze acht fantastische tips een negende toegevoegd: draag bij het begin of op einde van elke les een ultrakort gedicht voor.

Bij ultrakorte gedichten denk ik spontaan aan Johan Sebastiaan Stuer, Humo’s huisdichter. Hij maakt spitsvondige gedichten van meestal vier rijmende regels lang (of beter: kort) en publiceert die op zijn Instagramkanaal en op dinsdag in Humo. Ook ‘vriend van de poëzie’ Wim Helsen is gevallen voor Stuer en opent nu en dan een aflevering van Winteruur met een van ’s mans gedichten. En dat werkt, want de gedichten zijn bondig en toveren steevast een glimlach op je gezicht.

Wie Johan Sebastiaan Stuer elke les wil citeren in de klas, haalt zijn gedichten best even door een filter. Een aantal gedichten zijn namelijk iets te aangebrand voor een jong publiek. Daarentegen zijn ze in hun ‘aangebrandheid’ soms zo geestig dat ze de drempel van de poëzie voor heel wat leerlingen kunnen verlagen.

Al van kinds af aan ben ik gepassioneerd door poëzie. Gedichten lezen, schrijven en vooral voordragen gaven me steeds een blij gevoel. Ik ben ervan overtuigd dat vele leerlingen dit ook in zich hebben, maar dit nog niet ontdekt hebben. Daarom ga ik helemaal akkoord met het idee om poëzie een grotere plaats te geven binnen het onderwijs.

Eerst en vooral denk ik aan het talige aspect van poëzie. Een gedicht kan zorgen voor een enorme taalverrijking bij leerlingen zonder dat ze daarvoor dikke boeken te moeten lezen. Het is een creatieve manier om je gevoel over te brengen of te herkennen met behulp van taal. Toch blijkt het een grote stap om je als jongere aan poëzie te wagen. De besproken tips in dit artikel zijn daarvoor een uitstekende oplossing om af te stappen van “saaie gedichten”. Eigentijdse en aantrekkelijke poëzievormen zoals slam poetry en flarf zullen de liefde voor poëzie bij jongeren wel aanwakkeren.

Als toekomstige leerkracht Nederlands en muzikale opvoeding zie ik bovendien een mogelijkheid om deze vakken te combineren aan de hand van poëzie. Bestudeer bijvoorbeeld bij Nederlands de liedteksten die de studenten zingen tijdens de muziekles. Je kan ook musiceren op zelfgemaakte poëzie. Ik geloof alvast in de uitdaging om poëzie tot leven te brengen bij de jeugd.

Ik ga er volledig mee akkoord dat poëzie een groter aandeel mag krijgen in de lessen Nederlands. Zelfs leerkrachten van andere vakken kunnen volgens mij gedichten betrekken in hun lessen. Ikzelf kwam er in het middelbaar weinig mee in contact en dat vind ik best jammer.

De bovenstaande tips zijn volgens mij dus geen overbodige luxe. Klasse komt met concrete, handelbare ideeën die elke leerkracht kan toepassen. Vooral tip drie – beeldend werken rond gedichten – lijkt me interessant om in elk vak aan bod te laten komen. Denk maar aan een leuk visueel voorgesteld gedicht rond wiskunde of geschiedenis.

Poëzie biedt volgens mij echt een meerwaarde op school. Ik steun Klasse en CANON Cultuurcel dus volledig in hun missie om poëzie het hele jaar door levend te houden.

Ik vind het geweldig dat leerkrachten poëzie op een alternatieve wijze kunnen aanbieden. Nu is het natuurlijk aan hen om met deze tips aan de slag te gaan. Leerlingen hoeven niet langer gedichten in te studeren. Hoera voor creativiteit!

Eerst en vooral biedt het opdreunen van gedichten geen meerwaarde voor de literaire ontwikkeling van leerlingen. De gegeven tips in het artikel zijn dan weer wel verrijkend. Als leerkrachten in hun lessen deze creatieve werkvormen gebruiken dan activeren ze hun leerlingen. Uiteraard zal niet iedereen enthousiast zijn om voor een publiek slam poetry voor te dragen, dus verschillende werkwijzen integreren is de boodschap.
Het lijkt me interessant om deze tips ook op schoolniveau toe te passen zodat iedereen zijn gezonde portie poëzie meekrijgt!

Echt fantastisch dat Stijn Govaerts dit artikel heeft geschreven voor Klasse!
Eerst en vooral bedankt voor alle nuttige tips en links die in dit artikel zitten.
Ik vind hier alle informatie terug die ik nodig heb om een les poëzie uit te werken.

Ten tweede vind ik het heel leuk dat er zoveel verschillende soorten poëzie aan bod komen!
Mijn leerlingen zullen laaiend enthousiast zijn over de stift- en flarfgedichten.
Ook de slam poetry is een fantastisch idee om met de leerlingen uit te testen.
Bovendien kan ik dan gebruik maken van YouTube waarop geweldige podiumprestaties van slam poetry zijn terug te vinden.

Het zou fijn zijn om nog meer inspiratie op te doen omtrent dit thema.
Ik verheug me op het volgende artikel!

Echt fantastisch dat poëzie eens in een ander daglicht wordt gesteld!
Poëzie hoeft zeker niet saai te zijn en leerkrachten kunnen dit absoluut het hele jaar door in elke klas gebruiken. Dit artikel geeft veel bruikbare tips om dit mogelijk te maken.

Ten eerste vind ik dat het een enorme bijdrage kan zijn voor de creativiteit van leerlingen. Hoe meer woorden ze leren kennen, hoe uitgebreider hun woordenschat om te gebruiken in het dagelijkse leven. Zo vind ik het voorbeeld van raad- en stiftgedichten maken een zeer goed idee.
Daarnaast kan je bij poëzie enorm goed werken op een beeldende manier, zoals de auteur bij de derde tip ook aanhaalt. Zo motiveer je de leerlingen en geef je je les op een boeiende en aanschouwelijke manier!
Bovendien kan je in dit artikel meerdere werkvormen terugvinden, zodat je genoeg kan differentiëren binnen je les.

Het lijkt me dus een goed idee om deze acht tips toe te passen in de lessen zodat iedereen kennis kan maken met poëzie!

Als leerkracht in spé met veel interesse voor poëzie, heb ik me al veel afgevraagd hoe ik poëzie op een uitnodigende manier kan aanbrengen in de les. Ik vind het fijn om verschillende manieren te zien waarop leerlingen meegetrokken kunnen worden in dit avontuur. Toch vind ik dat dit artikel iets te bondig is.
De 8 tips die meegegeven worden zijn leuk. Leerlingen worden geactiveerd om met poëzie bezig te zijn en dat is een eerste -zeer belangrijke- stap. Het is goed om leerlingen te laten weten dat poëzie iets speels kan zijn, meer dan de serieuze gedichten die voor kinderen vaak synoniem staan voor ‘De Poëzie”.
Toch vind ik deze tips iets te oppervlakkig. Naast het uitnodigen van een dichter, is er voor de studenten weinig diepgang, vind ik. Voor sommigen zit het genieten van poëzie juist in het begrijpen van de verschillende lagen van een gedicht en ik denk dat daar ook op een leuke manier aandacht aan kan gegeven worden. Dus tips op dat vlak mis ik een beetje.
Ik vind het een goed artikel met handige tips die ik zeker kan gebruiken in de les, maar het zou fijn zijn om ook wat tips te zien voor de leerling die wat meer diepgang nodig heeft.

Deze tips zullen volgens mij aardig werken bij een groep tieners. Fantastisch dat er nog iemand bekommerd is om de poëzie in de klas.

We moeten jongeren laten proeven van de schoonheid van woorden, de creativiteit die schuilgaat achter taal en wat poëzie voor hen kan betekenen. Het moet misschien niet altijd knotsgek en energiek zijn, maar de tips geven toch de mogelijkheid om actief aan de slag te gaan. Ik hoop bovendien alleen dat de jongeren meer meekrijgen dan vertier en daarom is de zevende tip volgens mij een ware goudmijn, want wie kan er beter poëzie voordragen of uitleggen dan een schrijver zelf. Ten slotte zijn slam poetry en flarf compleet nieuw voor mij; hoe kan het toch dat ik hier nog nooit van gehoord had?!

Ik kan met zekerheid zeggen dat deze tips worden meegenomen naar de klaspraktijk door menig bevlogen leraar.

Dat poëzie alleen voor kleuters en taalliefhebbers is, is zeker niet waar. Poëzie stimuleert je hersens.
Vaak is poëzie niet doorzichtig, je moet nadenken over de betekenis van het gedicht, linken kunnen leggen tussen zinsdelen en aandacht hebben voor metaforen. Hierdoor vind ik dat poëzie op school zeker niet genegeerd mag worden. Jongeren zouden vaker geconfronteerd moeten worden met literaire teksten, als deze achteraf dan ook nog eens blijven hangen, is dat zeker mooi meegenomen.
De tips die Klasse geeft vind ik goed. Eerst en vooral geeft Klasse genoeg verscheidenheid wat betreft de type gedichten die bestaan. Ten tweede heeft Klasse ook nog eens gekozen voor enkele originele creatieve poëzieverwerkingen die de leerlingen zeker op prijs zullen stellen.

Echt fantastisch dat Klasse aantoont dat poëzie niet altijd saai hoeft te zijn. Er zijn genoeg verschillende manieren waarop je poëzie in de klas tot leven kan brengen, en zeker met behulp van deze 8 tips!

Eerst en vooral is het belangrijk dat je je leerlingen in aanraking brengt met poëzie omdat dit hun creativiteit prikkelt. Hiervoor is tip 3 zeer toepasselijk voor. Beeldend werken en een gedicht uitwerken tot een zelfgemaakte tekening en/of video verhoogt het verbeeldingsvermogen van de leerlingen.

Daarnaast vind ik tip 5 ook leuk. De leerlingen krijgen een verhaal of een bestaand gedicht en komen tot een geheel nieuw gedicht door zaken te schrappen. Dit kan de fantasie op hol laten slaan en de resultaten hiervan zijn lachwekkend.

Het lijkt me dus een goed idee om leerlingen op deze manier in contact te laten komen met poëzie.

Super idee! Zelf ben ik niet zo vertrouwd met poëzie, maar dat maakt het dan weer een uitdaging! In mijn jaren secundair onderwijs hebben de leerkrachten hier niet zo veel aandacht aan besteed, tijd voor verandering dus.

Ik ben er van overtuigd dat er in elke klas wel één iemand is die zich bezighoudt met het schrijven van gedichten. Deze persoon komt er misschien niet voor uit, uit angst dat anderen hem/haar vreemd gaan aankijken. Ik vind dit persoonlijk heel jammer. Een goede manier om leerlingen te laten proeven van poëzie is door hen zelf een gedicht te laten kiezen waarbij ze ook vertellen waarom ze dit juist gekozen hebben.

Het lijkt me dus een goed idee om in de lessen Nederlands één keer per maand hieraan tijd te besteden.

Lezersreactie Klasse

Om enkele ideeën op te doen voor een les poëzie, had ik het idee enkele tips te zoeken. Deze heb ik dan ook gevonden in een artikel uit het online tijdschrift Klasse. In het artikel kan je acht tips lezen om poëzie te verwerken in je les. Ik had nooit gedacht dat er zo veel mogelijkheden waren om creatief om te gaan met gedichten in de klas. Enkele voorstellen ga ik dan ook zeker onthouden om poëzie terug levendig te maken in mijn lessen.

Eerst en vooral ga ik enkele ideeën meegeven die mij onmiddellijk aanspraken, bijvoorbeeld het maken van raadgedichten, stiftgedichten en beeldend werken. Door op deze manier zo anders en creatief om te gaan met gedichten, kan je een vrijdagnamiddag leuk en leerrijk maken voor je leerlingen. Ze kunnen hun fantasie gebruiken en dit kunnen ze combineren met knutselen. Zo kan je ze opnieuw warm maken om poëzie te lezen, want je laat ze op een andere manier in contact komen met dat genre. Vervolgens waren er ook enkele tips waarover ik zelf nog niet gehoord had, een “flarfbundel” bijvoorbeeld. Ik had nog nooit van zo’n werk gehoord, maar ik ben wel blij dat ik het nu leren kennen heb. Op deze manier zijn je kinderen bezig met poëzie en kunnen ze werken met het vertrouwde internet. Ook het idee om een dichter uit te nodigen in de klas, is een leuk plan. Zo kunnen ze eens van iemand anders horen hoe je nu precies poëzie moet voordragen en waarop je moet letten. De kans is groot dat ze meer geboeid zullen zijn omdat er speciaal voor hen iemand, een echte dichter, naar hun klas is gekomen om zijn eigen gedichten voor te dragen.

Ik zou het dus zeer fijn vinden om deze ideeën en tips te gebruiken in mijn lessen. Zelf ben ik graag bezig met poëzie en ik zou het ook aangenaam vinden als mijn leerlingen hier mee van kunnen genieten.

Ik vind dit een prachtig initiatief. Poëzie wordt vaak nog onderwezen als literatuurgeschiedenis. Welke tiener wordt warm van een analyse van een gedicht uit lang vervlogen tijden?
Het doorbreekt de tendens om in taallessen alleen dat te onderwijzen wat 'nuttig' is. Het grote nut van poëzie is voor mij dat ze zo heerlijk nutteloos is. Daarnaast is de waarde van poëzie intrinsiek en behoeft ze geen transfer. Leren verwonderd te zijn en te genieten van het esthetische is een attitude die ik graag aan mijn leerlingen zou overbrengen.
Vandaar dat ik dit een schitterend project vind en dat ik ernaar uitkijk om met deze tips aan de slag te gaan. Het zou fijn zijn als er hier in het taalonderwijs meer tijd en ruimte voor vrijkomt.

Poëzie is een belangrijk deel van de literatuur. Ik vind het dan ook heel leuk dat er verschillende tips worden aangereikt om poëzie meer aandacht te schenken in de klas.

Persoonlijk vind ik poëzie zelf iets minder interessant, wat ik zeer jammer vind. Ik kan gedichten appreciëren wanneer ik ze aangereikt krijg, maar ik zal er zelf niet snel naar op zoek gaan. Misschien komt dat wel doordat we het tijdens de lessen zo weinig behandeld hebben en mijn interesse dus onvoldoende geprikkeld werd.

Jongeren kunnen nog heel wat beïnvloed worden. Ze komen erachter wat hen interesseert, welke boeken ze graag lezen,… En deze tips kunnen inderdaad helpen bij het aanreiken en het wekken van interesse in poëzie.

Daarom vind ik het leuk om deze tips te lezen. Nu alleen nog hopen dat leerkrachten – zowel huidige leerkrachten als leerkrachten in spé – deze tips zullen toepassen, want een beetje meer poëzie in de klas zou geen kwaad kunnen.

Ik vind de tips die meegegeven worden zeker handig, maar hebben leerkrachten zo al niet genoeg hooi op hun vork?

We moeten leerlingen opvoeden, op ieders interesse inspelen, de dt-regel honderd keer herhalen, lesvoorbereidingen maken,... Niet elke leerkracht pakt die taken op dezelfde manier aan: vaak ligt de focus ofwel op creativiteit, ofwel op kennis. De tips zijn zeker handig voor de creatieveling, maar de kennisleerkracht heeft hier gewoon geen tijd voor. Ook onder leerlingen zul je zien dat niet iedereen graag een stiftgedicht maakt.

Poëzie is en blijft iets persoonlijks. Accepteer ieders mening en differentieer zo veel mogelijk. Breng je graag je passie voor poëzie over, doe dit dan gerust, maar let op dat je leerlingen niet in het werk verdrinken.

Het is fantastisch dat we anno 2019 eindelijk gedichten en poëzie op een creatieve manier kunnen benaderen. Deze tips gaan voorbij aan het opdreunen van gedichten en ze geven de leerkracht een handleiding om écht met poëzie aan de slag te gaan in de klas.

Eerst en vooral is het positief dat leerlingen zelf creatief kunnen omspringen met gedichten. Een stiftgedicht of een flarf is de ideale manier om leerlingen, zonder dat ze dat zelf beseffen, op een leuke manier te laten kennismaken met poëzie.

Daarnaast was ik vroeger altijd enthousiast als er een ‘professional’ uit het werkveld zelf naar de klas kwam. Dat dit nu ook gebeurt met dichters vind ik super. Door een dichter uit te nodigen breng je ook de realiteit, de persoon achter de poëzie naar de klas. Gedichten komen zo tot leven.

Het lijkt me dus een positieve evolutie om poëzie meer en luchtiger te behandelen in de klas. Zo maak je meer jongeren warm voor mooie teksten en gedichten.

Het is een topinitiatief van Klasse om tips te geven hoe poëzie luchtig in de klas zijn intrede kan maken.

Eerst en vooral komen leerlingen sneller in aanraking met zware gedichten. Hiermee bedoel ik een metaforisch gedicht op een doodsbrief, of een symbolisch stadsgedicht. Hierdoor kunnen de meeste de waarde achter simpele rijm niet meer zien. Leerlingen haten poëzie meestal niet, maar kunnen vaak door de bomen het bos niet meer zien. En daar kunnen deze tips een wandelpad bieden.
Daarnaast moet ieder dichtstuk een persoonlijke invulling krijgen. Door een auteur uit te nodigen, kunnen we zijn blik op zijn gedicht achterhalen. Maar de leerlingen moeten ook de vrijheid krijgen om hun verhaal erin te zoeken. Dit maakt poëzie zo rijk, er is geen algemene waarheid. Een goed voorbeeld is ‘Foto’ van Herman De Coninck. In dit gedicht verwijst hij naar een familiefoto. Maar de foto in zijn hoofd is onmogelijk dezelfde als die van de lezer.

Het is een zeer goed idee om hier een les aan te wijden. Als tip kan ik meegeven om je leerlingen te begeleiden, maar op een zeker punt te durven loslaten en hun eigen weg laten vinden in poëzie. Dan zullen leerlingen deze literaire vorm niet alleen leren kennen, maar ook omarmen.

Ik vind het zeer goed dat Klasse poëzie nog eens in een positief daglicht stelt. Niet alleen komt dit minder aan bod in de klas dan vroeger, ook de jonge docenten zelf zijn er schijnbaar minder geïnteresseerd in dan vroeger.

Vroeger waren de leerlingen verplicht om elk schooljaar met poëzie om te gaan, nu geraakt dit helaas meer en meer op de achtergrond terecht.
Je kan het hen ook niet kwalijk nemen dat hun interesse afneemt, als er niemand meer is die hen motiveert...

Bovendien is het door middel van deze 8 tips helemaal niet zo moeilijk om op een eenvoudige wijze de leerlingen er terug warm voor te maken.
Het zou fijn zijn om opnieuw te horen dat ze uitkijken naar het volgende stukje poëzie in de les.

Het is geweldig om te lezen dat er nog belang wordt gehecht aan de Nederlandse poëzie.
De leerlingen komen op verschillende manieren in contact met allerlei soorten gedichten. Zichzelf expressief uitdrukken, is een must in de poëzie. Daarom vind ik tip twee een hele mooie. De leerlingen kunnen een bestaand gedicht omvormen tot hun eigen creatie. Vaak doen ze dit zelfs onbewust. Bovendien wordt er plaats gemaakt voor voordracht. ‘Een slam poetry’ klinkt voor hen iets hedendaags en cools. Dit in tegenstelling tot de klassieke voordracht. Neem bijvoorbeeld BOEM paukeslag van Paul van Ostaijen. Dit gedicht kan bijna alleen maar expressief verteld worden, maar wie weet heeft iemand aan dit speciale gedicht wel zijn eigen wending. Het zal zeker en vast ook motiverend werken.
Het lijkt me dus een goed idee om poëzie met behulp van deze tips in het klasgebeuren te mengen. Misschien ontdek je wel verborgen poëten.

Ik vind het schitterend dat er op een toegankelijke manier verschillende tips worden gegeven om met poëzie aan de slag te gaan. Met deze voorbeelden kan je bijna iedereen in de klas écht prikkelen.

Allereerst geeft Stijn Govaerts totaal uiteenlopende suggesties, voor elk type leerling kan je wel een aansluitingspunt vinden. Zo zijn er beeldende suggesties zoals posters of een stop-motion videoclip voor de visueel ingestelde kinderen of een poetryslam voor wie liever zelf in de schijnwerpers staat. Daarnaast rijkt het artikel je ook concrete tips aan als je een auteur wil uitnodigen. Tot slot raadt de Canon Cultuurcel leerkrachten aan om op een enthousiaste manier zelf aan de slag te gaan met gedichten.

Hoe meer onze prachtige Nederlands taal gebruikt wordt, hoe liever. Lang leve de poëzie!