In het midden van de mat

© Debby Termonia

Het actieplan Digisprong maakt de turner in lerarenopleider Hanne Rosius wakker. Ze zweeft als technologie haar les naar een hoger niveau tilt, maar benut ook nog de kansen van het klassieke bord. Mooi in het midden, daar landt ze. 

Heb jij dit jaar goed ‘gedigisprongen’? Zelf maakte ik meer dan 20 jaar geleden als docent zo’n sprong avant la lettre. PXL werd toen al ‘de hogeschool met de laptop’. Ik, die als student mijn keuzevakken steeds zorgvuldig had geselecteerd op de afwezigheid van de termen ‘technologie’, ‘ICT’ en ‘digitaal’ in de omschrijving, aarzelde. ‘Die knoppen doen je toestel niet ontploffen hoor’, lachte een student Informatica. Humor hielp. Ik durfde naar fase 1 van de sprong: de afzet. 

Al snel volgde de zweeffase. Digibeet Hanne werd een digilover. Doordachte digitale didactiek maakt lessen écht beter. Online prikborden laten toe dat studenten concrete toepassingen van abstracte concepten in hun leefwereld fotograferen en delen. Augmented Reality helpt angstige leerlingen over de drempel van een eerste spreekbeurt. Podcasts scherpen luistervaardigheden aan met de pauze- en terugspoelknop in eigen beheer. En via videoconferencing stappen we live de andere kant van de wereld binnen. 

Plots zie je duizenden kansen om te springen, steeds hoger of verder. Maar aangetrokken door al die digitale snufjes en de soms vermeende liefde voor technologie bij je leerlingen, wint het middel het soms van het doel. Dan zet een blitse quiztool waarmee je iedereen wil activeren met zijn opzwepende tune de klas op stelten. Weg leereffect.  

Een collega, al 20 jaar een beetje mijn mentor, brak onlangs een lans voor het bord: vergeten we dat niet in het lijstje van effectieve leermiddelen? Ze betreurt dat het klassieke bordschema, waarin een leraar de les opbouwt terwijl leerlingen meedenken en tijdens het neerpennen de inhoud laten bezinken, moet plaatsmaken voor weinig activerende, digitale bordboeken.

Toegegeven: mijn klassieke bord blijft soms ook blanco. Maar na haar vurige pleidooi herstelde ik het bordschema in ere. Mijn studenten reageren positief: ‘Mevrouw, dit verduidelijkt, structureert en houdt me bij de les’. Achteraf nemen ze gretig foto’s. Dat het nog beter wordt als ze zelf noteren, is een werkpunt. 

Wat ik leerde na al dat springen en slingeren? De slimme mix van technologie en klassiek, dáár moet je landen. Dan til je je les naar het hoogste niveau. Mag je daarbij foutjes maken? Natuurlijk. Zelfs Nina Derwael zet soms een voetje buiten de mat. Maar na een mislukte landingspoging springt ze meteen opnieuw. 

(Merci, mentor Valeria! Ook voor al het andere wat ik van je leerde.)  

Hanne Rosius is lerarenopleider PAV aan PXL Education. Ze staat al 20 jaar voor de klas en is Leraar van het jaar 2022.